Lekcja 3: Wdzięczność

Abraham Maslow zalicza wdzięczność do grona emocji egzystencjalnych, czyli wpisanych w nasze istnienie. Wdzięczność to uczucie zachwytu, szacunku, uwielbienia, niezasługiwania na coś; uczucie względem czegoś co jest nieoczekiwane, ale dobre, wzniosłe i piękne lub względem czegoś co jest w codzienności “zwyczajne”, ale my dostrzegliśmy, że to żadna nasza zasługa.

W zwykłej codzienności nie mam wszystkiego, nie moge robić wszystkiego. Lista rzeczy, sytuacji w życiu, których mi brakuje jest długa. Równie długa albo i dłuższa jest lista marzeń, pragnień, aktywności, które mnie pociągają. W czasie jesiennego chorowania moje możliwości zostały jeszcze bardziej ograniczone. Jednak zyskałam dystans, dzięki któremu dostrzegłam jak bardzo to “niewiele” co mi wtedy zostało jest cenne. Jak ta zwyczajna codzienność jest cenna i fakt, że dostałam kolejny dzień w prezencie nie jest moją zasługą.

To niesamowite, co postawa wdzięczności jest w stanie zdziałać w moim życiu. Budzi pozytywne emocje, które roszerzają horyzonty myślenia i działania (nie babram się w błotnej kałuży narzekania, ale widzę dalej, szerzej). Postawa wdzięczności rozwija osobowość, wspiera samoocenę oraz umiejętność radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, a także trwale buduje i rozwija moje możliwości. Ma też pozytywny wpływ na moje relacje z innymi, inspiruje do działań dla dobra innych, buduje pozytywne relacje.

Mój wybór polega na tym czego będę szukać w mojej sytuacji i jak oceniam to, co mam.
Uczę się postawy wdzięczności i kiedy skupiam się na odnajdywaniu skarbów mojego życia, nazywaniu ich, wypowiedzeniu nawet na głos, zapisaniu ich to z każdym następnym przychodzi na myśl kolejny.
Jestem odpowiedzialna za moje wybory, jestem odpowiedzialna za moje szczęście 😃

“Szczęście to wybór.
Jeśli szukasz powodów, aby być nieszczęśliwym – znajdziesz je.
Jeśli szukasz powodów, aby być szczęśliwym też je znajdziesz.”